ساخت‌ اين‌ كشتي‌ تقريبا 4 سال‌ به‌ طول‌ انجاميد و در سال‌ 1912 بالاخره‌ اين‌ پروژه‌ عظيم‌ پايان‌ يافت‌. نام‌ تمام‌ كشتي‌هاي‌ خطوط ختم‌ مي‌شد.


270 متر طول‌ كشتي‌
ابتدا نام‌(المپيك‌) براي‌ اين‌ كشتي‌ انتخاب‌ شد. اما سرانجام‌ نام‌(تايتانيك‌) بر آن‌ نهاده‌ شد. اين‌ كشتي‌ با 270 متر طول‌ و 28 متر عرض‌ بزرگترين‌ كشتي‌ جهان‌ تا آن‌ زمان‌ محسوب‌ مي‌شد. در كف‌ اين‌ كشتي‌ حدود پانصد هزار پيچ‌ و مهره‌ به‌ كار گرفته‌ شده‌ بود كه‌ شش‌ برابر بيشتر از حد معمول‌ بود. سازندگان‌ اين‌ كشتي‌ نام‌(غرق‌ناپذير) را بر آن‌ نهاده‌ بودند و غرق‌ شدن‌ كشتي‌ با اين‌ ايمني‌ و عظمت‌ را غيرقابل‌ تصور مي‌دانستند. اين‌ كشتي‌ 100 ميليون‌ مارك‌ قيمت‌ داشت‌ كه‌ گران‌ترين‌ قيمت‌ براي‌ يك‌ كشتي‌ تا آن‌ زمان‌ بود.
حركت‌ آزمايشي‌ اين‌ كشتي‌ در اول‌ آوريل‌ 1912 با نهايت‌ سرعت‌ و موفقيت‌ انجام‌ شد. طراحان‌ و سازندگان‌ اين‌ كشتي‌ در سطح‌ بين‌الملل‌ بسيار تمجيد شدند. در 10 آوريل‌ 1912 اين‌ كشتي‌ با 2228 مسافر اولين‌ سفر خود را با ترك‌ بندر(ساوتهمپتون‌) انگليس‌ به‌ مقصد(نيويورك‌) آغاز كرد. مسافران‌ اين‌ كشتي‌ كه‌ فكر مي‌كردند جزو خوش‌شانس‌ترين‌ افرادي‌ هستند كه‌ در اولين‌ سفر، در اين‌ كشتي‌ حضور دارند، با اعتماد و اطمينان‌ كامل‌ از اينكه‌ سفري‌ خوش‌ و به‌ يادماندني‌ در پيش‌ رو دارند، سفر خود را آغاز كردند. اكثر فرستنده‌هاي‌ تلويزيوني‌ جهان‌ در آن‌ روز اين‌ خبر را منعكس‌ كردند. مسئولان‌ خطوط با غرور اين‌ روز را جشن‌ گرفتند. آنها تصميم‌ داشتند با نهايت‌ سرعت‌ اين‌ مسير را طي‌ كنند و ركورد سرعت‌ دريانوردي‌ را در جهان‌ بشكنند.


كاخ‌ باشكوه‌ شناور
بنابراين‌، تايتانيك‌ با سرعت‌ روي‌ آب‌هاي‌ اقيانوس‌ حركت‌ مي‌كرد و مدت‌ چهار روز اين‌ كاخ‌ باشكوه‌ روي‌ آب‌ها شناور بود. اما در ساعت‌ 20 دقيقه‌ قبل‌ از نيمه‌ شب‌ 14 آوريل‌ 1912 جهان‌ شاهد حادثه‌اي‌ عظيم‌ و حيرت‌آور بود. اين‌ كشتي‌ عظيم‌ كه‌ حتي‌ وجود مه‌ و تاريكي‌ و كوه‌هاي‌ عظيم‌ يخي‌ شناور، هم‌ از سرعت‌ آن‌ نكاست‌، با نهايت‌ سرعت‌ به‌ يكي‌ از اين‌ كوه‌هاي‌ يخي‌ برخورد كرد. ضربه‌ به‌ قدري‌ شديد بود كه‌ در پوسته‌ خارجي‌ كشتي‌ در زير آب‌ سوراخي‌ تقريبا به‌ اندازه‌ يك‌ پنجم‌ طول‌ كشتي‌ ايجاد شد و آب‌ با تمام‌ قدرت‌ به‌ داخل‌ كشتي‌ نفوذ كرد. به‌طوري‌ كه‌ پمپ‌هاي‌ قوي‌ اين‌ كشتي‌ نتوانستند اين‌ آب‌ها را مهار كنند. مسئولان‌ و خدمه‌ كشتي‌ سريعا قايق‌هاي‌ نجات‌ را آماده‌ كردند. اما تا يك‌ ساعت‌ پس‌ از برخورد، به‌ اين‌ دليل‌ كه‌ مسافران‌ اعتماد كاملي‌ به‌ غرق‌ناپذيري‌ كشتي‌ داشتند، هيچ‌ هراسي‌ به‌ خود راه‌ ندادند و خطر را جدي‌ نگرفتند. آنها حاضر نبودند اين‌ كشتي‌ عظيم‌ را كه‌ به‌ نظرشان‌ خيلي‌ امن‌ بود با قايق‌هاي‌ كوچك‌ نجات‌ عوض‌ كنند. اما در ساعت‌ دوم‌ پس‌ از حادثه‌ كشتي‌ شروع‌ به‌ كج‌ شدن‌ كرد و آشوب‌ و هراس‌ بين‌ مسافران‌ افتاد و مسافران‌ به‌ طرف‌ قايق‌هاي‌ نجات‌ هجوم‌ آوردند.
از آنجايي‌ كه‌ سازندگان‌ اين‌ كشتي‌ به‌ غرق‌ناپذيري‌ آن‌ اطمينان‌ كامل‌ داشتند، حتي‌ قايق‌ نجات‌ به‌
اندازه‌ كافي‌ نداشتند. در اين‌ كشتي‌ كه‌ همه‌ نوع‌ امكانات‌ رفاهي‌ و آسايشي‌ فراهم‌ بود، اكنون‌ تنها يك‌ چيزي‌ كه‌ براي‌ مسافران‌ مهم‌ بود قايق‌ نجات‌ بود كه‌ به‌ اندازه‌ كافي‌ وجود نداشت‌. ساعت‌ 2/20 دقيقه‌ نيمه‌ شب‌ يعني‌ تقريبا دو ساعت‌ بعد از حادثه‌، كشتي‌ تقريبا به‌ صورت‌ يك‌ تير عمودي‌ كه‌ نيمي‌ از آن‌ زير آب‌ قرار داشت‌، در آمده‌ بود. در اين‌ لحظه‌ بود كه‌ مسافران‌ باقي‌ مانده‌ در كشتي‌ تعادل‌ خود را از دست‌ داده‌ و در حالي‌ كه‌ فرياد مي‌زدند و تقاضاي‌ كمك‌ مي‌كردند به‌ درون‌ آب‌هاي‌ سرد اقيانوس‌ مي‌افتادند. در اين‌ حادثه‌ فقط 705 نفر يعني‌ يك‌ سوم‌ مسافران‌ جان‌ سالم‌ به‌ در بردند و بقيه‌ جان‌ سپردند.
اين‌ واقعه‌ يك‌ افتضاح‌ و لطمه‌ بزرگ‌ براي‌ خطوط ) به‌ شمار مي‌رفت‌ و اعتبار آن‌ را در جهان‌ از بين‌ برد. غرق‌ شدن‌ تايتانيك‌ احساسات‌ همه‌ را جريحه‌دار كرد و سوژه‌ فوق‌العاده‌اي‌ شد براي‌ نويسندگان‌، فيلمسازان‌ موسيقي‌دان‌ها و... جهانيان‌ اعلام‌ كردند مسافران‌ اين‌ كشتي‌ قرباني‌ تكبر، غرور و خودخواهي‌ سازندگان‌ اين‌ كشتي‌ شدند، چرا كه‌ آنها حتي‌ حاضر نشدند در مه‌ شديد به‌ علائم‌ هشداردهنده‌ در مورد كوه‌هاي‌ يخي‌ توجه‌ كنند و از سرعت‌ خود بكاهند. اين‌ واقعه‌ هنوز هم‌ براي‌ انسان‌ها هيجان‌انگيز باقي‌ مانده‌ است‌ و شايد در آينده‌ با معاينه‌ لاشه‌ اين‌ كشتي‌ به‌ چيزهاي‌ عجيب‌ ديگري‌ هم‌ پي‌ برده‌ شود. از حادثه‌ غرق‌ شدن‌ تايتانيك‌ تا به‌ امروز، مجموعه‌هاي‌ زيادي‌ ساختند، فيلم‌هاي‌ زيادي‌ مقابل‌ دوربين‌ رفت‌ و همچنين‌ مطالب‌ زيادي‌ به‌ عنوان‌ كتاب‌ و در نشريات‌ به‌ چاپ‌ رسيد كه‌ به‌ طور حتم‌ با آن‌ آشنا هستيد.

آخرين‌ بازمانده‌
(ليليان‌ آسپلوند) آمريكايي‌ در آن‌ شب‌ وحشتناك‌ يكي‌ از مسافران‌ اين‌ كشتي‌ غول‌پيكر بود و از نزديك‌ شاهد اين‌ حادثه‌ وحشتناك‌ بود. او يك‌ ماه‌ پيش‌ در سن‌ 99 سالگي‌ به‌ عنوان‌ آخرين‌ بازمانده‌ اين‌ كشتي‌ درگذشت‌. تاثير اين‌ حادثه‌ دلخراش‌ تا لحظه‌ مرگ‌، روي‌ او باقي‌ مانده‌ بود... او در اين‌ حادثه‌ بيشتر از نيمي‌ از خانواده‌اش‌ را از دست‌ داد.(ليليان‌) همراه‌ با پدر، مادر و چهار برادرش‌ در حال‌ برگشت‌ از سوييس‌ به‌ ايالت‌ متحده‌ آمريكا و از شانس‌ بدشان‌، جزو مسافران‌ بزرگترين‌ كشتي‌ جهان‌، تايتانيك‌ بودند. در شب‌ 15 آوريل‌ هنگامي‌ كه‌ تايتانيك‌ به‌ كوه‌ يخي‌ برخورد كرد،(ليليان‌) 5 ساله‌ در نهايت‌ بدبختي‌ برادر و پدرش‌ را از دست‌ داد. فقط او، مادر و برادر كوچكش‌ توانستند از اين‌ حادثه‌ جان‌ سالم‌ به‌ در ببرند...
چندي‌ پيش‌ خبر داد كه‌(ليليان‌) به‌ عنوان‌ تنها بازمانده‌ اين‌ كشتي‌ در سن‌ 99 سالگي‌ درگذشت‌. اين‌ شبكه‌ تلويزيوني‌ اين‌ موضوع‌ را با استناد به‌ موسسه‌ خاكسپاري‌(ماساچوست‌) گزارش‌ كرد.(ليليان‌) هيچ‌ وقت‌ در طول‌ زندگيش‌ حاضر نشد از آن‌ شب‌ وحشتناك‌ چيزي‌ بگويد و همواره‌ از آن‌ اجتناب‌ مي‌كرد. او به‌ عنوان‌ يك‌ كارمند در اداره‌ بيمه‌ مشغول‌ به‌ كار بود. اين‌ حادثه‌ چنان‌ تاثير بدي‌ بر او گذاشته‌ بود كه‌ تا آخر عمر تنها و مجرد زندگي‌ كرد و هرگز ازدواج‌ نكرد. اما مادرش‌ ده‌ سال‌ پيش‌ در يك‌ مصاحبه‌ تلويزيوني‌ اين‌ طور توضيح‌ داد: ما در اين‌ حادثه‌ وحشتناك‌ واقعا مرگ‌ را در جلوي‌ چشمانمان‌ ديديم‌. من‌ با ترس‌ به‌ طبقات‌ بالايي‌ كشتي‌ مي‌دويدم‌ و دختر كوچكم‌(ليلي‌) هم‌ به‌ دنبال‌ من‌ مي‌دويد. با تلاش‌ همسرم‌، من‌ به‌ همراه‌ دخترم‌ و پسر كوچكم‌، سوار قايق‌ نجات‌ شديم‌. من‌ فرياد مي‌زدم‌ و از آنان‌ مي‌خواستم‌ كه‌ آنها نيز بيايند. او به‌ من‌ قول‌ داد كه‌ همراه‌ سه‌ پسرم‌ به‌ زودي‌ به‌ ما بپيوندند. اما آنها هرگز نيامدند و به‌ جمع‌ قربانيان‌ اين‌ حادثه‌ پيوستند.
اگر(ليليان‌) آنچه‌ را كه‌ ديده‌ بود، تعريف‌ مي‌كرد، شايد جزو معروف‌ترين‌ نويسنده‌هاي‌ جهان‌ مي‌شد و رمان‌هايش‌ به‌ تيراژ بالايي‌ مي‌رسيد، اما او تا پايان‌ عمر چيزي‌ در آن‌ مورد به‌ رشته‌ تحرير در نياورد و خاطرات‌ شوم‌ خود را به‌ دنيايي‌ ديگر برد.

منبع: مجله خانواده سبز